Για τα τελευταία γεγονότα στην Ηγουμενίτσα
Τους τελευταίους δύο μήνες στην Ηγουμενίτσα ένα συνονθύλευμα πολιτικών λαμογιών ΛΑΟΣ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τραμπούκων Χρυσής Αυγής εκμεταλλευόμενοι το γενικότερο κλίμα οικονομικής τρομοκρατίας και ρατσισμού εντείνει τον περαιτέρω αποπροσανατολισμό της κοινωνίας καλλιεργώντας ξενοφοβικές αντιλήψεις και αγελαία ένστικτα.Στις 9 Μαρτίου ο δήμαρχος της Ηγουμενίτσας απευθύνθηκε προς τον υπουργό προστασίας του πολίτη Χρ. Παπουτσή σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών ως προς την υγιεινή και τη σίτιση τους ζητώντας τη δημιουργία κέντρου υποδοχής (το οποίο υπήρχε ήδη στα χαρτιά από το σχέδιο Βούγια σαν το όγδοο από τα έντεκα προτεινόμενα κέντρα υποδοχής). Την παραπάνω τοποθέτηση κυρίως άτομα του χώρου ΛΑΟΣ και ΝΔ την παρουσίασαν ως βλαβερή για τους ντόπιους και αντιπρότειναν την απομάκρυνσή τους. Βλέποντας τα κομματόσκυλα του ΠΑΣΟΚ και ο δήμαρχος ότι χάνουν την εμπιστοσύνη του κόσμου πήραν πίσω τις παραπάνω προτάσεις και για ψηφοθηρικούς λόγους τα κάνουν πλακάκια με τους γαλάζιους συναδέλφους τους. Έτσι τα τρία κόμματα μαζί με ένα κομμάτι από τους πολίτες ενστερνίστηκε την άποψη της εκδίωξης των μεταναστών δημιουργώντας την ‘Επιτροπή αγώνα για να γίνει η Ηγουμενίτσα μία ανθρώπινη πόλη’.
Αρχικά, αποφασίστηκε συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Ηγουμενίτσας την ίδια μέρα και ώρα με τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης, το οποίο θα επέδιδε το ψήφισμά του στον υπουργό προστασίας του πολίτη, με σκοπό να ασκηθεί πίεση για την απομάκρυνση των μεταναστών. Περίπου 400 άτομα παρευρέθηκαν στην κεντρική πλατεία όπου μεταδιδόταν ζωντανά από γιγαντοοθόνη η συνεδρίαση του Δ.Σ. στην ίδια πλατεία όπου το προηγούμενο βράδυ είχαν γραφτεί συνθήματα της Χρυσής Αυγής τα οποία σβηστήκαν από συντρόφους την ημέρα της συγκέντρωσης.Η δεύτερή τους δράση στις 12 Απριλίου ήταν συγκέντρωση-διαμαρτυρία στην είσοδο του λιμανιού με το ίδιο αίτημα. Εκεί έγινε τοποθέτηση από τον δήμαρχο, τον αντιπεριφερειάρχη, τον εκπρόσωπο του ΛΑΟΣ και άλλων τοπικών αρχόντων καθώς και πολιτών, κυρίως από τη περιοχή του Λαδοχωρίου που γειτονεύει με τους καταυλισμούς των μεταναστών. Γενικότερα ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε όπως περιμέναν και δήλωσαν και οι ίδιοι πως ήταν αποτυχία.
Η Τρίτη τους δράση έγινε στις 3 Μαΐου με συγκέντρωση-κατάληψη του λιμανιού της Ηγουμενίτσας στην οποία συμμετείχαν 400-500 άτομα με συνοδεία 7 διμοιριών από ΜΑΤ (μπλε), ΟΠΚΕ και ασφαλίτες. Την ώρα της συγκέντρωσης σύντροφοι παρακολουθούσαν τις εξελίξεις παίζοντας ποδόσφαιρο μαζί με τους μετανάστες. Ένας σύντροφος αφού ζήτησε από τους μετανάστες να μην διαπληκτιστούν με τους συγκεντρωμένους και να προχωρήσουν προς το καταυλισμό πήγε να σβήσει ένα σύνθημα της Χρυσής Αυγής που βρισκότανε γραμμένο σε διπλανό τοίχο. Τότε ένας δημοσιογράφος τράβηξε φωτογραφίες τον σύντροφο ο οποίος ζήτησε να σταματήσει. Την επόμενη στιγμή δέχεται επίθεση από άτομα του συγκεντρωμένου πλήθους εκ των οποίων δύο ήταν φασιστοειδή, με το πρόσχημα ότι έβρισε. Κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα γνωστό φασιστοειδές χαιρέτησε ναζιστικά και άτομα της συγκέντρωσης έριξαν 1 καπνογόνο και δύο κροτίδες με σκοπό να προκαλέσουν τους μετανάστες ενώ η μόνη αντίδραση των μεταναστών ήταν να χειροκροτήσουν και να σχηματίσουν το σήμα της νίκης με τα δάχτυλά τους. Κατόπιν ξεχώρισαν από το πλήθος των συγκεντρωμένων και μπροστά από τα ΜΑΤ 7 με 8 άτομα τα οποία άρχισαν να πετροβολούν τους μετανάστες με αποτέλεσμα να ανταποδώσουν και να δοθεί η τέλεια αφορμή για να επέμβουν τα ΜΑΤ, κι έτσι να δικαιολογηθεί η παρουσία τους. Μία συντρόφισσα ζήτησε από τα ΜΑΤ να σταματήσουν τη ρίψη δακρυγόνων γιατί ανάμεσα στους μετανάστες υπήρχαν παιδιά 9-15 χρονών σχεδόν λιπόθυμα από τα χημικά καθώς και μια γυναίκα με ζάχαρο σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Η απάντηση της ελληνικής αστυνομίας ήταν:’ αι γαμήσου μωρή!’
Κατά τη διάρκεια των γεγονότων κάποιοι μετανάστες φώναζαν ‘Τουρκία’ και πιθανότατα να έκαψαν και μία ελληνική σημαία. Ακολούθησαν 4-5 ώρες με πετροπόλεμο, οδοφράγματα και ασταμάτητο καταιγισμό δακρυγόνων και χημικών από τα ΜΑΤ. Πιο συγκεκριμένα υπήρξαν οδομαχίες στα δεξιά της εισόδου του καταυλισμού και στην είσοδο της Εγνατίας. Τα δακρυγόνα δεν σταμάτησαν να πέφτουν καλύπτοντας το βουνό με ένα άσπρο πέπλο καπνού. Αλληλέγγυοι μετέφεραν μαλόξ στο βουνό και ένα λιπόθυμο μετανάστη στο κέντρο υγείας. Μεταξύ άλλων υπήρξαν αρκετοί τραυματισμοί από δακρυγόνα που τα ΜΑΤ εκτόξευαν ως συνήθως σε ευθεία γραμμή . Τελικά, οι 7 διμοιρίες υποχώρησαν στην είσοδο του λιμανιού κι έληξαν οι συγκρούσεις γύρω στις 12 το βράδυ. Την επόμενη μέρα κυκλοφόρησαν ψευδής φήμες από τους γνωστούς πλέον ρουφιάνους της Ηγουμενίτσας πως οι δύο ενέργειες( το πιθανό κάψιμο της σημαίας και το σύνθημα ‘Τουρκία’) υποκινήθηκαν από συντρόφους(Άν και δεν μας συγκινεί ένα κομμάτι πανί στο όνομα του οποίου κομματόσκυλα πολιτικοί και βουλευτές ξεσσαλώνουν και κερδοσκοπούν εις βάρος του ελλ. λαού, δεν ήμασταν εμείς αυτοί οι οποίοι έκαναν κάτι τέτοιο ή το υποκίνησαν, αν όντως έγινε έτσι. Και αυτό γιατί ΔΕΝ υφίσταται καν στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας μας ως άτομα αλλά και ως συλλογικότητα). Με το πρόσχημα του καψίματος της σημαίας, 7 άτομα μπουκάρουν στο κυλικείο του ΤΕΙ Ηγουμενίτσας (ακούστηκε και το σύνθημα αίμα τιμή χρυσή αυγή από κάποιους) και κατευθυνόμενοι προς συντρόφους τους επιτέθηκαν απειλώντας τους, ζητώντας τους να κόψουνε τις επαφές με τους μετανάστες ενώ ξυλοκόπησαν έναν από αυτούς.
Τους τελευταίους δύο μήνες πέρα από όλα αυτά γίνεται μία παράλληλη προσπάθεια αποκλεισμού του δρόμου προς το κέντρο υγείας για τους μετανάστες. Αιτία μία χορηγία της ευρωπαϊκής ένωσης στους ‘Γιατρούς του κόσμου’ σε συνεργασία με τον επιδοτούμενο δήμο για ένα πρόγραμμα μιας υποτιθέμενης ιατρικής περίθαλψης των μεταναστών η οποία θα κρατήσει μόνο τρεις μήνες (και όλοι γνωρίζουμε σε ποιες τσέπες πάνε αυτά τα λεφτά). Συνέπεια όλων αυτών η καταστροφή της προσπάθειας που έχει κερδηθεί μέχρι τώρα σχετικά με την ελεύθερη πρόσβαση των μεταναστών στο κέντρο υγείας με τον αγώνα ενάντια σε ένα σύστημα υγείας κορνίζα στην καθημερινή παράνοια.Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ένα μεγάλο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας που πιστεύει στα μεγάλα λόγια των “επίτροπων αγωνιστών” και όντως αναζητεί λύση. Η ιστορία όμως δείχνει συνεχώς πως απαντήσεις δεν δόθηκαν ποτέ από τα λαμόγια τους πολιτικούς και το κράτος.
Είναι γεγονός πια πως οι μετανάστες, είναι τα εξιλαστήρια θύματα αυτής της συγκυρίας οικονομικής και πολιτικής κρίσης που βιώνουν οι σύγχρονες καπιταλιστικές χώρες, εξαιτίας της υπέρ-συσσώρευσης πλούτου του κεφαλαίου και της γενικότερης κοινωνικής κρίσης και ανισότητας που έχει προκύψει.Για ακόμα μία φορά, σε άλλη μία πτυχή της ζωής μας, κοινά συμφέροντα κράτους-κεφαλαίου μας φέρνουν αντιμέτωπους με ένα καρτέλ πολιτικών, επιχειρηματιών, παρακρατικών και ρουφιάνων δημοσιογράφων που προβάλουν τους μετανάστες ως υπαίτιους της κρίσης αποκρύπτοντας τον πραγματικό εχθρό και αποπροσανατολίζοντας το ντόπιο πληθυσμό από την συμμετοχή του στην όξυνση του κοινωνικού- ταξικού αγώνα. Πιστά στη λογική του διαίρει και βασίλευε, προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, δημιουργώντας διαχωρισμούς και εχθρότητες ανάμεσα σε κομμάτια της κοινωνίας που υφίστανται την ίδια μορφή εκμετάλλευσης σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.
Η συνεχής εκμετάλλευση της κοινωνίας από τους τοπικούς φορείς εξουσίας περνάει απαρατήρητη, όταν οι μετανάστες μετατρέπονται σε εγκληματίες για την κλοπή μιας κότας ή μιας κατσίκας ενώ παράλληλα κομπίνες όπως π.χ. τιμολόγια δημάρχων και παρατρεχάμενων για μπουζοκογλέντια χρεωμένα στο δήμο, φαγωμένα λεφτά για κατασκευή παγοδρομίου, φαγωμένες επιχορηγήσεις για κατασκευή Φοιτητικής Εστίας, λεφτά που όλοι μας πληρώνουμε, τελωνειακό που διακινούσε παράνομα τσιγάρα, ο οποίος είναι ελεύθερος παρά τα αστρονομικά ποσά τα οποία έφαγε, ασταμάτητη μόλυνση του ποταμού Καλαμά με καταστροφικές συνέπειες στην γύρω χλωρίδα και πανίδα, για να μην αναφερθούμε στον βασανισμό και την δολοφονία του κούρδου Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ από λιμενόμπατσους της Ηγουμενίτσας, περνούν στο παρασκήνιο.
Εμείς από τη πλευρά μας δεν πρόκειται να σταματήσουμε να αναδεικνύουμε το θέμα των μεταναστών στην Ηγουμενίτσα, μακριά από κομματικά συμφέροντα και ιδιοτέλειες αντιλαμβανόμενοι ότι τομεταναστευτικό είναι ένα δύσκολο ζήτημα, χωρίς να εθελοτυφλούμε και χωρίς να έχουμε την πεποίθηση ότι το σύνολο της κοινωνίας της Ηγουμενίτσας αποτελείται από φασίστες και μόνο αλλά και από ανθρώπους που όντως αντιμετωπίζουν προβλήματα από όλη αυτή τη κατάσταση και αναζητούν λύσεις.
Η αλληλεγγύη δεν ζητιέται αλλά προσφέρεται απλόχερα, δεν είναι προιόν διαπραγμάτευσης αλλά ανιδιοτελής πράξη.
Ενάντια σε κάθε τεχνητό και ιδεατό διαχωρισμό, ανάμεσα σε ‘ξένους’ και ‘ντόπιους’
Οι μετανάστες είναι κοινωνικά και ταξικά αδέρφια μας
Μπάτσοι, TV, Νεοναζί-όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί
